در هفتههای اخیر و پس از امضای توافق هستهای میان ایران و گروه 1+5، رژیم اسرائیل و به ویژه شخص بنیامین نتانیاهو، همواره در راستای زیر سؤال بردن این توافق تلاش کردهاند؛ اما شیمون پرز، رئیس رژیم اسرائیل که معمولاً اظهارنظرهای متفاوتی درباره ایران میکند، مواضع جالبی درباره ایران و روحانی بیان کرده است.
به گزارش «تابناک»، شیمون پرز، رئیس رژیم اسرائیل که در حاشیه کنفرانس تجارت 2013 اسرائیل سخن میگفته، اظهار تمایل کرده که با حسن روحانی، رئیسجمهور ایران دیدار کند.
وی همچنین در اظهارنظری متفاوت با دیگر مقامات رژیم اسرائیل گفته: «من هیچ دشمنی ندارم. ما ایران را دشمن نمیدانیم».
به نوشته «تایمز اسرائیل»، پرز افزود: «دشمنی مسألهای شخصی نیست، بلکه مربوط به سیاستهاست؛ برای نمونه، زمانهایی بود که ما نمیخواستیم با عرفات دیدار کنیم، ولی زمانی که عرفات سیاستهایش را تغییر داد، چرا که نه؟ ما به دنبال صلح هستیم. من بر این باورم، هدف ما این است که دشمنان را به دوست تبدیل کنیم».
این روزنامه اشاره میکند در جریان مجمع عمومی سازمان ملل نیز زمانی که نتانیاهو به شدت از ایران و شخص روحانی انتقاد کرده و وی را «گرگی در لباس میش» میخواند، پرز لحن ملایمتری در پیش گرفت. در جریان توافق هستهای ایران نیز وی ضمن بیان اینکه رژیم اسرائیل دیپلماسی را ترجیح میدهد، گفت: باید درباره توافق هستهای ایران بر پایه نتایج آن قضاوت کرد، نه کلمات.
گفتنی است، پرز پیش از این نیز سابقه طولانی در تلاش برای صلحطلب نشان دادن خود داشته که به ویژه در جریان پیامهای نوروزی وی برای مردم ایران نمود پیدا کرد.
تحلیلگران بر این باورند که پرز تلاش دارد با ایجاد یک دوگانگی در کنار نتانیاهو، در راستای جلب افکار عمومی در ایران و ایجاد فاصله میان مردم و حاکمیت عمل کند؛ جالب اینکه این بار نیز وی آشکارا همین رویکرد را در پیش گرفته، زیرا پس از بیان اظهارات ظاهراً مسالمت جویانه فوق، بار دیگر همان خواستههای نامشروع همیشگی رژیم اسرائیل را ـ تنها با بیانی متفاوت ـ مطرح کرده است.
در این راستا، وی خطاب به مردم ایران اظهار داشته: «شما دشمن ما نیستید و ما هم دشمن شما نیستیم. احتمال حل این موضوع از راه دیپلماتیک وجود دارد. این کار به دست شماست. تروریسم را رد و برنامه هستهای را متوقف کنید. توسعه موشکهای دوربرد را متوقف کنید. اسرائیل، مانند دیگران در جامعه جهانی، راهکار دیپلماتیک را ترجیح میدهد».
به این ترتیب، مشخص میشود که از دید پرز، در صورتی که ایران همه برنامههای راهبردی خود را متوقف کند، مطلوب میل این رژیم شده و به اصطلاح روابط «دوستی» میان دو طرف برقرار خواهد شد.